آموزش تصویری دوخت یقه مردانه

یقه مردانه یکی از دوخت هایی می باشد که تقریبا برای هر لباس مردانه مورد نیاز است. در این مطلب از سری مطالب آموزش خیاطی، با آموزش تصویری دوخت یقه مردانه در خدمت شما هستیم. در این مطلب سعی کرده ایم تا مراحل دوخت یقه مردانه را بصورت تصویری و کامل خدمت شما ارئه دهیم. این دوخت برای پیراهن مردانه مناسب می باشد و شما را برای دوخت یک پیراهن مردانه شیک یاری خواهد کرد. اگر شما هم دوست دارید دانش خیاطی خود را ارتقاء ببخشید و با دوخت این یقه مردانه آشنا شوید رزبانو را در ادامه همراهی کنید.

آموزش تصویری و گام به گام دوخت یقه مردانه

آموزش تصویری و گام به گام دوخت یقه مردانه

اگر شما هم کمی با دانش خیاطی آشنایی دارید و برای دوخت یقه مرادانه کنجکاو شده اید و دوست دارید آموزش دوخت این یقه مردانه را یاد بگیرید قطعا این مطلب کمک خوبی برای شما خواهد بود در تمامی مراحل آموزش سعی کرده ایم تما نکات دوخت یقه مردانه را خدمت شما ارائه دهیم و از تصاویری با کیفیت بالا بهره ببریم تا شما در راه یادگیری دوخت یقه مردانه مشکلی نداشته باشید. شما می توانید از آموزش های دیگر موجود در سایت رزبانو بهره ببرید تا یک پیراهن کامل و زیبا را برای خود و یا همسرتان دوخت بزنید.

پارچه را لایی زده، یقه را برش داده و دوخت بزنید. البته بهتر است لایی برش بخورد و روی پارچه چسبانده شود.

حال مانند دو تصویر بالا کار را پیش می بریم و پایه یقه را بدوزید، درزها را نازک کنید.

پایه یقه را برگردانده، خوب اتو زده و رو

حالا پایه یقه را مانند تصاویر بالا برش زده و خط درز آن را با اتو تا بکنید. لطفا به تصاویر دقت داشته باشید.

سپس پایه یقه را، دو طرف برگشت یقه با سنجاق ثابت کنید.

حالا کار را دوخت زده و اتو بزنید، با اتو لبل کار را کمی گرد کنید.

حالا یک طرف کار را به بالاتنه دوخت بزنید. در تصاویر بالا به دقت توجه داشته باشید.

سپس طرف دوم را مانند تصاویر ارائه شد در بالا ثابت کرده و رودوزی کنید.

ا

رودوزی را تکمیل کنید. کار ما آماده است. امیدوارم از این آموزش لذت برده باشید.

خصوصیات یک پیراهن مردانه خوب چیست؟

تکه سرشانه پشت از خیاطی سنتی پیراهن مردانه بر گرفته شده است. از آنجایی که افراد بلندی سرشانه متفاوتی دارند با این روش پیراهن بهتر با ساختمان بدن تطبیق می یابد. در تولید انبوه این روش هزینه بر است. هرچه تعداد بخیه ها بیشتر باشند پیراهن محکم تر است. پیراهن های خوب هشت بخیه در یک سانتیمتر دارند و با ماشین تک سوزن دوخته می شوند (حتی برای دوخت های دوتایی). این کار این مزیت را دارد که پیراهن پس از شستشو روی درزها موج نخواهد داشت. در پیراهن های درجه متوسط از ماشین دو سوزن که دوخت موازی می دهد استفاده می شود.

پیراهن مردانه

پیراهن خوب باید دارای تلق قابل جداسازی گوشه یقه باشد. اغلب تلق ها از مواد مصنوعی ساخته شده اند. تلق ها در واقع شکل هلالی خاصی به یقه می دهند و از بلند شدن نوک آن جلوگیری می کنند بخصوص وقتی که از کراوات استفاده می شود. البته یقه دکمه دار به تلق نیاز ندارد. در یک پیراهن خوب راه های سر شانه به آستین باید دقیقا جفت شوند. در تولید پیراهنهای مرغوب همیشه به جفت شدن طرح پارچه توجه می شود. در یک پیراهن خوب محل وصل آستین به مچ چند پیلی دارد. اغلب یک دکمه کوچک بالای مچ آستین دوخته می شود و از باز شدن نافرم آن هنگام پوشیدن جلوگیری می کند.

تاریخچه ی پیراهن مردانه

پیراهن مردانه امروزی پیشینه بسیار طولانی دارد که فرم فعلی آن در اواخر قرن نوزدهم شروع به شکل گیری نمود .در سال ۱۸۷۱ شرکت برون و دیویس (Brown & Davis Co.) اولین نوع پیراهن را که قسمت سینه آن با دکمه بسته شده بود به ثبت رساند.تا قبل از آن مردم پیراهن مردانه را از سر به تن می کردند. ولی تا آن زمان پیراهن برای مدت های طولانی به عنوان یکی از لباس های رو موقعیت خود را تثبیت کرده بود . تا قرن هجدهم پیراهن زیر لباس رو پوشیده می شد و تنها یقه آن قابل مشاهده بود و به این ترتیب جزء لباس های زیر محسوب می شد.

تا اواخر قرن نوزدهم پیراهن مردانه سفید مظهر ادب بود، فقط کسی که به اندازه کافی پول داشت پیراهن خود را چند بار برای شستشو می داد و افرادی که چند پیراهن برای تعویض داشتند می توانستند پیراهن سفید بپوشند. با توجه به اینکه انجام بسیاری از کارها به تمیزی پیراهن صدمه می زد، فقط شخصیت های خاصی می توانستند آن را بپوشند. (در واقع اشراف و ثروتمندان). در اواخر قرن نوزدهم پیراهن های راه راه هم به عرصه مد وارد شدند. البته آنها به سختی به عنوان بخشی از کت و شلوار رسمی – اداری آن زمان پذیرفته شدند. امروزه نیز به همین ترتیب می باشد و چنین پیراهن هایی رسمیت پیراهن سفید را ندارند.

فرم یقه یکی از اجزاء اصلی سبک پیراهن مردانه می باشد. در گذشته یقه پیراهن ها به گونه ای دیگر برش می شد و تفاوت اصلی آنها در یقه ایستاده و یقه معمولی بود. تا اواخر قرن نوزدهم یقه ایستاده با تنوع زیاد وجود داشت و اندازه دور گردن پهنای یقه را تعیین می کرد. به مرور یقه ایستاده جای خود را به یقه معمولی (شکاری) داد. از دهه سی قرن بیستم یقه ایستاده با فراک و اسموکینگ ترکیب (ست) می شد. هر دو یقه ها قابل تعویض بودند . این کار این مزیت را داشت که یقه به صورت روزانه قابل شستشو بود بدون اینکه قسمتهای دیگر پیراهن فرسوده شود. مزیت دیگر آن این بود که یک پیراهن مردانه با یقه های متنوع قابل پوشیدن بود. و اما پیراهن به فرم امروزی از اواخر جنگ جهانی اول شکل گرفت و تغییر چندانی نکرد. فقط جیب پیراهن در دهه شصت با کنار رفتن جلیقه ی کت اضافه شد. ( پیراهن های سنتی جیب سینه ندارند )

تهیه و تنظیم شده در: بخش آموزش خیاطی

منابع: الگو و ترفندهای هنری / decosturasyotrascosas.com / rochi.ir